[Enkele dagen geleden las ik ergens dat niemand beter zou mogen worden van deze crisis. Ik ben niet akkoord. Niemand zou mogen beter worden ten koste van anderen, daarmee ben ik het helemaal eens! Maar ik hoop dat veel mensen beter worden. De corona-crisis is niet noodzakelijk een zero-sum situatie, waar er winnaars zijn, en dit ten koste van de verliezers. Het is duidelijk dat er gigantische en dramatische nadelen zijn aan deze crisis, op vele niveaus. Maar het zou een non-zero-sum situatie kunnen zijn, waar mensen bepaalde lessen kunnen trekken, groot of klein. Sta me toe enkele experimenten te suggereren…]
Muziek voor deze blog: Childish Gambino met ‘Algorithm’
1) Wandel
Wandelen is makkelijk, voor bijna iedereen toegankelijk en toegestaan in deze tijden van ‘social distancing’ en waar strenge gezondheidsmaatregelen gelden. Het is veilig en zeer effectief voor de preventie en behandeling van bijna alle moderne gezondheidsproblemen. Vergeet ook niet de krachtige effecten van wandelen op ons brein: verbeterde gemoedstoestand, beter geheugen, meer creativiteit.
Vergeet niet speels te zijn als je wandelt! Wat ik daarmee juist bedoel? Als je gaat stappen met kinderen, laat ze spelen en exploreren, zelfs al vertraagt de wandeling hierdoor. Wandelen is geen wedstrijd, je stapt omdat je dat leuk vindt en omdat het goed is voor je. Dus laat ze maar die stok oppakken, die steen werpen, die boom inklimmen, springen over die gracht, kijken naar de paddendril, naar die mestkever. Al deze zaken beperken de voordelen van het wandelen niet, integendeel. Weet je wat nog beter is? Doe gewoon mee met je kinderen en huppel, spring en klim!
Als je alleen wandelt, of met een andere volwassene, kijk eens of je het kind in je naar boven kan halen. Durf je die omgevallen boom te verkennen? Durf je gek te doen? Durf je tikkertje te spelen onder elkaar? Op z’n minst, blijf niet op de grote weg, neem de kleine paadjes, sla een wegje in dat je nog nooit volgde. De wereld zal er anders uitzien en anders aanvoelen.
Bijkomende bonuspunten als je kunt stappen in een natuurlijke omgeving. Nog meer bonuspunten als je bewust aandacht schenkt aan de natuur. Hoeveel eekhoorns zie je? Zie je het spoor van de everzwijnen naar die modderpoel? Hoor je de roep van de buizerd? Zie je de kraai diezelfde buizerd plagen? Neem alle geluiden, geuren en kleuren in je op…
Zie ook: Slimme mensen wandelen
2) Verander je werkpositie
Al zittend werken is een belangrijke oorzaak van gezondheidsproblemen. Meer bewegen is een logische en belangrijke oplossing. Maar werken in een andere houding heeft ook voordelen. Als je nu meer thuis werkt, lijkt me dit een ideaal moment om te experimenteren met enkele opties. Er is minder sociale druk van de collegae en de baas, en iets meer tijd en ruimte om enkele van de volgende suggesties uit te testen.
A) Rechtstaan
Maak een staande bureau. Makkelijk, gebruik het materiaal dat je thuis voor handen hebt, zoals een kartonnen doos, en zet jouw laptop erop. Een goede hoogte is ongeveer ter hoogte van de elleboog. Er is niets echt speciaal aan rechtstaan. Het is gewoon goed om af te wisselen met zitten. Hoewel er studies zijn die aantonen dat rechtstaan al voldoende is om de hersenfuncties te verbeteren, verwacht je beter geen mirakels. Vermoedelijk is staan ook net iets actiever dan zitten.
B) Zitten op de grond.
Er zijn veel manieren om op de grond te zitten: hurken, knielen, kleermakerszit, langzit, … En dat is nu exact waarom deze posities goed kunnen zijn: een grote variatie aan posities is beter dan eentje. Als je niet gewend ben om op de vloer te zitten, is het verstandig om de tijd in deze houdingen te beperken. Sommige van deze houdingen zullen niet comfortabel zijn, maar dat is juist de bedoeling. Dat vervelend gevoel doet je veranderen van positie, en verandering is goed. Als je denkt dat het genoeg was, stop, sta recht en verhuis naar je staande werktafel, of naar je gewone bureaustoel. Variatie is gezondheidsbevorderend!
Als de vloer nogal hard is, gebruik een tapijt, een yoga-matje, een kussen, of zoals ik, een schapenvel. Net zoals bij het staand werken, is er niets bijzonders aan deze houdingen. Ze voorzien je echter in de nodige afwisseling van posities (en beweging van en naar deze posities), die in de meeste moderne levens ontbreekt. Meer tijd spenderen op de grond brengt je voeten en enkels, je knieën, je heupen, je bekken en lage rug, in posities die je lichaam nodig heeft om volledig gezond te zijn, om volledig mens te zijn.
Als dit niet overtuigend genoeg is, denk hier even over na. Als je meer comfortabel wordt in die grond posities, wordt je ook beter in bepaalde bed posities. 😉
Naast werken vanop de vloer, kan je er ook gezelschapsspellen spelen, lezen, luisteren naar muziek, je tablet gebruiken, je kinderen kietelen, ademhalingsoefeningen doen, …
Wil je iets meer lezen, klik op onderstaande links:
En dan nog deze uitgebreide blog over 'reverse ergonomics'
3) Loop zo veel mogelijk blootvoets rond
Simpel: doe zo weinig mogelijk schoenen aan, en dit binnenshuis, in de tuin, en waarom niet, terwijl je wandelt. Waarom zou je zoiets doen? Blootvoets leven maakt je voeten sterker, meer adaptief, meer flexibel. Het verandert de manier van stappen en bewegen (in de goede richting), en dit op een ‘micro’ en ‘macro’ schaal. Trouwens, het voelt gewoon goed.
En al die voordelen zonder ook maar de minste inspanning of tijd. Als dat geen goede ‘return of investment’ is!
Wil je iets meer lezen:
4) Speelvecht met je kind(eren) of partner
Dit is waarschijnlijk het meest waardevolle experiment van mijn suggesties! Ik maakte zelf een korte video om enkele voorbeelden te geven van hoe je hiermee veilig thuis kunt starten.
Speelvechten is evolutionair gezien oeroud, veel ouder dan de mens. Zoals alle spel bevordert speelvechten het leren van vaardigheden die nodig zijn om te overleven en om goed te leven. Het lijkt nogal duidelijk dat je motorische vaardigheden en fysieke capaciteit traint, maar het verbetert ook cognitieve, emotionele en sociale competenties!
Speelvechten is erg intens, zowel op vlak van inspanning als op vlak van plezier. Kijk en luister gewoon naar de video: hoor het gelach, zie de inspanning op het gezicht en in de spieren. Welke spieren gebruik je? Een betere vraag is: welke spieren gebruik je niet! Het is een werkelijke ‘full-body workout’. Probeer het nu maar, je zult wel zien (en voelen).
Een ander erg belangrijk aspect, zeker in tijden van ‘social distancing’ en quarantaine, is het fysieke contact. Als je worstelt, raak je jouw partner(s) aan, en niet alleen met de handen. Het zou me iets te ver leiden om hieromtrent alle aspecten te bespreken, maar aanraken/fysiek contact is belangrijk voor gezondheid en welzijn. En vooral in onzekere en stressvolle tijden. Denk maar aan alle andere primatensoorten. Zij ‘vlooien’ elkaar, maar veel meer dan nodig is voor de hygiëne. Het is een echt sociaal bindmiddel, een manier om tot rust te komen, om het bij te leggen na ruzie, om vriendschapsbanden te versterken, …
In mijn korte video speel ik met mijn kinderen, maar herinner dat je zeker ook met een andere volwassene kan spelen, of de kinderen onderling natuurlijk. Hou gewoon enkele basisprincipes in acht:
Plezier is belangrijker dan winnen
Pas de regels aan zodat plezier belangrijker wordt dan winnen
Zelf-handicapperen is een ideale manier om ieder gelijke kansen en gelijk plezier te geven
Iedereen mag stoppen op elk moment
Start in een goede sfeer, eindig in een goede sfeer
Spelsignalen zijn belangrijk (lacht, handje schudden, high five, knuffel, …)
Ik maakte een aparte blog voor degenen die iets meer uitleg willen over de video, met enkele suggesties over het aanpassen van de regels en zelf-handicapperen.
Voilà, dat waren mijn simpele suggesties. Nu is het aan jou om ze uit te testen. Zoals met alle experimenten, lijkt het verstandig om rustig en gedoseerd te starten. Als je vragen hebt, stel ze me gerust. Als je positieve ervaringen hebt, laat ze me zeker weten.
Als deze corona-tijden voorbij zijn, starten onze natural movement sessies terug. Speelvechten is een belangrijk aspect van onze filosofie. Kom gerust een meedoen!
Beweeglijke groet,
Pieter